مانيفست
ها
وطن
وطن جز یک مفهوم ذهنی و محدوده جغرافیایی
مشترک نیست. انسان به حکم طبیعت اجتماعی اش همواره
تلاش داشته خود را در مجموعه های اجتماعی قرار
دهد. تلاقی تفاهم عده زیادی بر سر موضوع هایی
مشترک از جمله زبان, رنگ پوست, نژاد, باورهای
دینی, قوم و قبیله و...زمینه ساز شکل گیری وطن
بوده است.
سرزمین پرشیا ( ایران ) به عنوان کانون تمدن های
کهن انسانی و چهارراه ارتباطی شرق و غرب از نظر
ذهنی و جغرافیایی فراتر از یک مفهوم و محدوده بوده
است. داریوش و کوروش پادشاهان سرفراز این سرزمین
میراثی برای ما به جای گذاشته اند که امروز مایه
فخر و هویت ما شده است.
تداوم حیات نام ایران که در سراسر تاریخ بسیار
مورد تعدی قرار گرفته است و هم اکنون نیز از قوم
ها و زبان های مختلف در آن زندگی می کنند بس جالب
و آموزنده و محل اندیشه است.
به نام پر اعتبار وطن که پایه و مایه هویت فرهنگی,
تاریخی و ملی-میهنی من است سرافرازانه, تمام تلاشم
را برای شناخت, حفظ و گسترش فرهنگ اصیل ایرانی
درمیان مردم دنیا خواهم کرد.
زبان
پارسي
زبان یک مفهوم مشترک ارتباطی با پشتوانه
فرهنگی است که در محدوده مرزهای جغرافیایی یک کشور
معنا می یابد و استفاده می شود. زبان حاصل صدها
سال زحمت و مرارت خودآگاه و ناخودآگاه افرادی است
که به اصطلاح زبان مادری خطابش می کنند.
زبان استوار پارسی, نت اصلی موسیقی پر رمز و راز
فرهنگ پارسی است در طول سالیان بسیار مورد گزند و
آزار غرض ورزان بد سلیقه و بی هنر قرار گرفته است.
به ویژه در زمان هجوم اعراب و با گذشت زمان
بخش بزرگی از این موسیقی ناب و شیوا به فراموشی
سپرده شده است.
به عنوان یک ایرانی فارسی زبان, با خود پیمان می
بندم تا سرافرازانه نهایت تلاشم را برای شناخت,
حفظ و گسترش زبان پارسی در سراسر دنیا انجام دهم.
دانش و فرهنگ
سال ها ست که به هنگام گفتگو درباره
دانش و فرهنگ ما را وامدار و سرفراز به دانش و
فرهنگ نیاکان معرفی می کنند. اما اکنون چه؟
وجود توانمندی و بستر آماده رشد فکری و فرهنگی در
میان ایرانیان بر کسی پوشیده نیست. برای
دست یافتن به سطح و پویایی لازم و گریز از درجا
زدن و واپس زدگی های مکرر تاریخی نباید چشم انتظار
مجموعه خاصی بود
در این برهه خاص تاریخی و با مطرح بودن مباحث مهمی
همچون جهانی شدن باید راهبردهای مناسبی برای جهت
دهی به سیر رشد و پویایی فرهنگ برگزید و هر آنکس
که می تواند در این راه باری از زمین بردارد باید
وارد گود شود. نا امیدانه از هر شخص و
مسئولی باید گفت این وظیفه تک تک ایرانیان
است تا فارغ از سلیقه ها و نظر های شخصی عزم خود
را برای توسعه دانش و فرهنگ ایرانی جزم کند. در
شرایط حاضر ما به یک پارتیزانیزم علمی و فرهنگی
نیاز داریم.
شکیبایی
بعد از حیات پر رمز و راز, شکیبایی بزرگترین
هدیت خداوندگار عالم به بشر است. در برابر ناممکن
های امروز, بی تابانه شکیبایی می کنم تا شیرینی
حقیقت فردا صد چندان شود.
انتظار فلسفه تسليم نيست فلسفه اعتراض است.
زندگی
فکر می کنم این جمله تنها راز ماندگاری بشر در
برابر مشکل ها بوده باشد:"هر کس که چرايي داشته باشد با هر چگونه اي خواهد
ساخت!".
دنیا
بايد استاد و فروماند بر آستان دري که کوبه ندارد.
مرگ
هماي اوج سعادت به دام ما افتد،
اگر تو را گذري بر مقام ما افتد
حباب وار براندازم از نشاط کلاه
اگر ز روي تو عکسي به جام ما افتد
دوستی
ياري اندر کس نمي بينيم ياران را چه شد؟
دوستي کي آخر آمد دوستداران را چه شد؟
گناه
لباس های سفید زودتر کثیف نمی شوند!!
کثیفی را زودتر نمایان می سازند.
امید
گمان مبر که به پایان رسید کار مغان
هزار باده ناخورده در رگ تاک است هنوز!
رسالت من
… و رسالت من این خواهد بود
تا دو استکان چای داغ را
از میان دویست جنگ خونین
به سلامت بگذرانم
تا در شبی بارانی آنها را
با خدای خویش
چشم در چشم هم، نوش کنیم.
|